Benelli Imperiale 400

Model ten odwołuje się wprost do tradycji marki, kiedy budowano piękne, klasyczne jednocylindrowce. Model ten jest ukłonem w stronę tych, którzy szukają bezpośrednich odniesień do historii: chłodzony powietrzem jednocylindrowy silnik, obły kształt baku, szprychowane koła i poprowadzony nisko układ wydechowy. Z daleka odnosimy nieodparte wrażenie, że patrzymy na prawdziwego klasyka. Z bliska okazuje się, że prócz kwintesencji klasyka dostajemy jeszcze nowoczesną niezawodność, ekonomię i ergonomię.

Imperiale 400 to dojrzała i dopracowana konstrukcja. Długoskokowy silnik ma bardzo „miękką” charakterystykę. Płynnie przyspiesza, dzięki wałkowi wyrównoważającemu i elastycznemu zamontowaniu silnika nie odczuwa się żadnych wibracji. Wałek rozrządu w głowicy napędzany jest łańcuchem z prawej strony cylindra. Jest to bardzo tradycyjne rozwiązanie dla marki. Znajdziemy je choćby w modelu 500 Turismo z 1939 roku. Sam Tonino Benelli wygrał trzy razy mistrzostwa Włoch (1927, 1928 i 1930) na swoim motocyklu z pojedynczym wałkiem rozrządu w głowicy o takim właśnie napędzie. Pięć precyzyjnie przełączanych biegów, świetnie pracujące sprzęgło i nowoczesny zaawansowany system wtrysku paliwa. Silnik wydaje szlachetny i czysty dźwięk.

Siedzenie kierowcy zawieszone jest na dwóch sprężynach, sztywna rama kołyskowa, masywny tylny wahacz i widelec o rurach nośnych średnicy 41 mm. Kierownica zamontowana jest do górnej półki za pośrednictwem tłumiących wibracje elementów gumowych. Układ hamulcowy oparto o dwie tarcze (przednią i tylną) i sprzężono z dwukanałowym systemem ABS.